تجملات برای یک جامعه مضروبداست.آن کسانی که باتجملات مخالفت می کنندمعنایش این نیست که ازلذتهاوخوشی هایش بی اطلاعند,نه!آن راکاری مضربرای جامعه

 می دانند.مثل یک دارو یاخوراکی مضر.باتجملات زیادی,جامعه زیان می کند.البته درحدمعقول ومتداول ایرادی ندارد.اماوقتی که همینطورمرتب پای رقابت ومسابقه به میان

آمداصلا ازحدخودش تجاوزمی کندوبه جاهای دیگرمیرود.برخی اسراف می کنند,می ریزندومی پاشند.دراین روزگارکه فقرایی درجامعه هستند,کسانی هستندکه اولیات

زندگی هم درست دراختیارشان نیست,این کارهااسراف است,زیادی است,بیخوداست.هرکس بکندخلاف است.

بعضی ازمردم بااین کاری که میشودباآن ثواب برد,گناه میبرند.بااسرافهایی که میکنند,باخلافهایی که انجام می دهند,باآمیختن این عمل حسن وحسنه به کارهای حرامی که

انجام می دهند.حرام همه اش هم این نیست که محرم ونامحرم واین چیزهاباشد.آنهاهم البته حرام است,اماریخت وپاش زیادی هم حرام است.اسراف حرام است.سوزاندن

دل مردمی که ندارند درمواقعی واقاحرام است.زیاده روی کردن,حرام وحلال کردن برای اینکه بتواندجهیزیه دخترش رافراهم کند,اینهاحرام است.

بنده راضی نیستم ازکسانی که باخرجهای سنگین وبااسراف درامرازدواج,کاررابرای دیگران مشکل می کنند.البته باجشن وشادی ومیهمانی موافقیم ولی بااسراف نه!!

چقدردخترهاوپسرهاکه اگرازدواج هم می کنندبخاطربی بندوباری پولدارها,احساس کمبودمی کنند.احساس غصه می کنند.فکرمی کنندچیزی کم دارند.احساس سرکوفت

می کنند